داور کیست؟
در راگبی، داور کسی‌ست که همه‌چیز را زیر نظر دارد. بازی را کنترل می‌کند، قانون را اجرا می‌کند. بی‌طرفی مهم‌ترین ویژگی اوست. بازیکنان باید از او پیروی کنند. او باید باهوش و سریع باشد. زمان بازی هم در اختیار اوست. داور با یک سوت همه چیز را متوقف یا آغاز می‌کند. اعتماد تیم‌ها به قضاوت او حیاتی‌ست. تصمیم او نهایی است.

۲. ابزار کار داور
سوت، کارت‌ها، لباس مخصوص، زمان‌سنج و گاهی ویدئو. هر کدام برای کاری خاص‌اند. کارت زرد اخطار، قرمز اخراج. هدست برای ارتباط با کمک‌داور. ابزار باید سالم و آماده باشند. بدون ابزار مناسب، قضاوت سخت می‌شود. ابزار دقیق، تصمیم‌های دقیق. تجهیزات خوب یعنی داوری بهتر. آماده‌سازی قبل بازی ضروری‌ست.

۳. کمک‌داورها چه می‌کنند؟
آن‌ها در حاشیه زمین می‌مانند. اوت، خطا و چیزهای دیگر را اعلام می‌کنند. پرچم می‌زنند یا حرف می‌زنند. به داور اصلی کمک می‌کنند بهتر ببیند. زاویه دید آن‌ها مکمل داور است. نقش‌شان کوچک نیست. آموزش برایشان واجب است. آن‌ها باید همیشه هماهنگ باشند. هر لحظه آماده تصمیم‌گیری باشند.

۴. سختی‌های داوری
فشار روانی همیشه هست. بازی سریع و پر برخورد است. بازیکن‌ها اعتراض می‌کنند. هواداران هم بی‌تأثیر نیستند. داور باید قوی باشد. تمرکز و اعتمادبه‌نفس کلیدی‌ست. آمادگی بدنی هم مهم است. یک اشتباه کافی‌ست همه چیز بهم بریزد. داور همیشه زیر ذره‌بین است.

۵. آموزش و تجربه
هیچ داوری از ابتدا حرفه‌ای نیست. آموزش می‌خواهد، تمرین می‌خواهد. قوانین را باید حفظ بود. تجربه از همه مهم‌تر است. هر اشتباه یک درس است. بازبینی عملکرد خیلی کمک می‌کند. کارگاه و کلاس داوری ضروری‌اند. یادگیری هیچ‌وقت نباید متوقف شود. حرفه‌ای بودن یعنی یادگیری همیشگی.